ဘာသာေရး အေတြး

ဗုဒၶဘာသာတြင္ ဆုေတာင္းသင့္သလာ:
Posted by Wai Wai Soe on September 1, 2009 at 9:10am
Add as Friend View Wai Wai Soe's blog
ဗုဒၶဘာသာမွာ ဆုေတာင္းလို့မရပါဘူး။ ကုိယ္တုိင္အားထုတ္ယူမွ ရတယ္ဆိုရင္ ဆုေတာင္းဖို့ လိုပါေသးလား ? ဆုေတာင္းရံုသက္သက္နဲ့ေတာ့ လိုအပ္တဲ့အက်ိဳးမရပါဘူး၊ ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာက မိမိစိတ္မွာၿဖစ္ေပၚတဲ့ လိုအင္ဆႏၵတစ္ခုကို ႏွုတ္ၿမြက္ ေၿပာဆိုၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ရွိတာကို ႏွုတ္ကၿမြက္ဆို အဓိ႒ာန္ၿပဳၿပီးေနာက္ လက္ေတြ႕က်င့္ၾကံ အားထုတ္လိုက္တဲ့အခါ မူလစိတ္ထဲမွာ ၿဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ အက်ိဳးတရားကို ရရွိခံစားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မွုရဲ့ ေရွ့သြားၿဖစ္တဲ့ ဆုေတာင္းၿခင္းဟာ လိုအပ္ပါတယ္။ေလာကမွာ လူသားေတြ မလိုလား မႏွစ္သက္တဲ့ အပါယ္ေလးပါး၊ ကပ္သံုးပါးစတဲ့ အက်ိဳးတရားေတြ ရွိတယ္။ ဒီအပါယ္ေလးပါး၊ ကပ္သံုးပါးစသည္မွ လြတ္ရပါလို၏လို့ မၾကာမၾကာဆုေတာင္းေနၿခင္းၿဖင့္ ဒီအပါယ္ေလးပါး၊ ကပ္သံုးပါးနဲ့ ၾကံဳေတြ႕ရမွာကို ေၾကာက္လန့္မွု သံေဝဂရမယ္။ ဒီလို မၾကာခဏဆုေတာင္းလို့ မၾကာခဏ သတိရၿပီး ေၾကာက္လာတဲ့အခါမွာ ဒီအပါယ္ေလးပါးစသည္ကို ေရာက္ေစမဲ့၊ မေကာင္းတဲ့ အၿပဳအမူ အေၿပာအဆို အက်င့္အၾကံေတြက ေရွာင္ၾကဥ္လာႏိုင္မယ္။ေလာကမွာ လူသားေတြ လုိခ်င္ေတာင့္တေနတဲ့ လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာ၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာေတြရွိတယ္။ ဒီခ်မ္းသာေတြဟာ အက်ိဳးတရားေတြၿဖစ္တယ္။ ဒီခ်မ္းသာ သုခအက်ိဳးတရားေတြကို မၾကာမၾကာ ဆုေတာင္းၿခင္းၿဖင့္ ပို၍လုိခ်င္လာမယ္။ ေရာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြမ်ားလာရင္ ထိုခ်မ္းသာေတြ ရရာ၊ ရေၾကာင္းေတြကို ၾကိဳးစားအားထုတ္ က်င့္ၾကံလာၾကမယ္။ ေကာင္းတဲ့အၿပဳအမူ အေၿပာအဆို အၾကံအစည္ေတြကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္လာရင္ လူ နတ္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာေတြကို တကယ္မုခ် ေရာက္ႏုိင္ၾကမယ္။ဒီလို အပါယ္ေလးပါးစတဲ့ ဆင္းရဲေတြကို ေၾကာက္လန့္လာၿပီး မေကာင္းမွုဒုစရိုက္ေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္မွု အက်င့္ေတြ ၿဖစ္လာမွာနဲ့ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို လိုခ်င္ေတာင့္တလာၿပီး ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာစတဲ့ ေကာင္းမွုကုသိုလ္ေတြ ၿပဳလုပ္လာၾကမယ္ဆိုတဲ့ အက်ိဳးတရားကို ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး ေရွးဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားက ဩကာသ ဘုရားရွိခိုးမွာ ဆုေတာင္းကို ထည့္ထားၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ သို့ေသာ္ ရပါလို၏ ဆိုရံုႏွင့္မရ၊ ဒုစရိုက္ကိုေရွာင္၍ သုစရိုက္ကိုက်င့္မွ ဆင္းရဲကင္းၿပီး ခ်မ္းသာကို ရမယ္လုိ့ သတိၿပဳၾကရပါမယ္။ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳၿပဳၿပီး ဆုမေတာင္းရင္လဲ ၿဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့အလုပ္က ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးကို ေပးမွာအမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆုမေတာင္းထားတဲ့အတြက္ တစ္ဘံုဘံုမွာ ခ်မ္းသာတစ္ခုခုကို ေပးပါလိမ့္မယ္။ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳၿပဳၿပီးရင္ ဆုေတာင္းတာဟာ ပိုေကာင္းပါတယ္ ။ဥပရိပဏၰသ အ႒ကထာမွာ ၿပဆိုတာက “ ေကာင္းမွုၿပဳၿပီးရင္ ဆုေတာင္းမွ ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ဘံုမွာ လိုခ်င္တဲ့ခ်မ္းသာကို ရႏိုင္တယ္။ ဆုမေတာင္းရင္ ဒီကုသိုလ္ေၾကာင့္ ဘာၿဖစ္မယ္လို့ မေသခ်ာဘူး (ဂတိမၿမဲဘူး) ။ လိုခ်င္တာေတြ ဆုေတာင္းၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမွုကို လက္ေတြ႕မလုပ္ၿပန္ရင္လဲ ေတာင္းတဲ့အတုိင္းမရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုလဲ ၿပဳၾကပါ။ ကုသိုလ္ၿပဳၿပီးရင္လဲ မိမိလိုရာဆုကို ေတာင္းၾကပါလို့ ” တိုက္တြန္းထားပါတယ္။ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးရမယ္ဆိုၿပီး ကုသိုလ္တစ္ခုခုကို ၿပဳၿပီးရင္ ဘာၿဖစ္လို့ ဆုေတာင္းေနၾကသလဲ ? ဆုေတာင္းတာ အပိုၿဖစ္မေနဘူးလား ? ေတာင္းဖို့လိုေသးလား ? လို့ ေမးစရာရွိပါတယ္။ေဇာတိကသူေဌးေလာင္းဟာ ကုသိုလ္ၿပဳၿပီး သူပိုင္တဲ့ပစၥည္းကို သူမေပးဘဲ ၿမက္၊ ဝါးၿခမ္းစိတ္မွ် မယူႏိုင္ပါေစႏွင့္ဟု ဆုေတာင္းခဲ့လုိ့ ယခုေဇာတိက သူေဌးၿဖစ္တဲ့အခါ သူ့ပစၥည္းကို ဘယ္သူမွ ခိုးယူလို့မရဘူး။ အဂၢသာဝကဆု၊ ဧတဒဂ္ဆုေတြကို အတိတ္ဘဝက ေတာင္းခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ယခုဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္မွာ ေတာင္းတဲ့ဆုနဲ့ ၿပည့္စံုၾကတယ္ ပိဋကတ္မွာ ေနရာအမ်ားေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမွု တစ္ခုခုၿပဳၿပီးရင္ မိမိလိုတဲ့ဆုကို ေတာင္းသင့္တယ္လို့ မွတ္ၾကရပါမယ္။ဒါန၊ သီလ စတဲ့ ကာမာစရကုသိုလ္ဟာ နိဗၺာန္ကို တိုက္ရိုက္မေရာက္ႏိုင္ေပမဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ၿဖစ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ကုသိုလ္ၿပဳၿပီးတိုင္း ဣဒံေမပုညံ အာသဝကၡယံ ဝဟံ ေဟာတု ဤေကာင္းမွုသည္ နိဗၺာန္ကို ေပးေဆာင္ႏိုင္ပါေစသတည္း၊ ဣဒံ ေမ ပုညံ နိဗၺာနႆ ပစၥေယာ ေဟာတု ဤေကာင္းမွုသည္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပ့ံ ၿဖစ္ေစသတည္းလို့ ဆုေတာင္းေလ့ ရွိၾကတာၿဖစ္ပါတယ္။ေရွ့မွာၿပခဲ့သလို နိဗၺာန္ကို ဆုေတာင္းၿခင္းၿဖင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ခံစားလိုစိတ္ၿဖစ္ကာ ဝိပႆနာတရားေတြကို လက္ေတြ့က်င့္ၾကံၿဖစ္ဖို့ အေထာက္အပံ့ၿဖစ္တဲ့အတြက္ ကုသိုလ္ၿပဳၿပီးတိုင္း ဤကုသိုလ္ေကာင္းမွုေၾကာင့္ နိဗၺာန္ ေရာက္ရပါလို၏။ နိဗၺာန္အေထာက္အပံ့ ၿဖစ္ရပါလို၏လို့ေတာ့ ဆုေတာင္းသင့္ပါတယ္ဆိုတဲ့အၾကာင္း ႏွိဳးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။(ဆရာေသာင္းလြင္- ဘီေအ)ေရးသားျပဳစုသည္။